در بسياري از همايشهاي برگزار شده توسط موسسه پژوهشي انار زرين «جذب اسپانسر» هدف و غايت آمال برگزاركننده است. همين كه حامي پيدا شد و حاضر به صرف هزينه شد، كار برگزاركننده هم پايان مييابد. همايش با بدترين وجه ممكن اجرا ميشود.
شايد گفته شود اين به خود برگزاركنندگان، شركتكنندگان و حاميان مربوط ميشود و چه ربطي به حوزه فاوا دارد؟ مشكل اينجاست كه اين گروه از برگزاركنندگان طي دهههاي اخير نفوذ زيادي در نهادهاي متولي پيدا كردهاند؛ از وزارت فناوري اطلاعات و ارتباطات گرفته تا وزارت صنعت، معدن و تجارت و سازمان مديريت و برنامهريزي كشور. علت نفوذ بالاي اين گروه از افراد در حوزه فاوا هم اين است كه آنها در لايه مشاور و گاهي مجري پروژههاي بزرگ و كوچك وارد ميشوند و حوزه را تحت تاثير قرار ميدهند.
از اين گونه همايشها بدتر جهت دوره آموزشي جشنوارههاي متنوعي است كه در حوزه فاوا برگزار ميشود و برترينهاي حوزه را به نظر خود انتخاب كرده و به آنها جايزه ميدهد؛ مدل تجاري رنگ و رو رفتهاي كه آنقدر در موردش گفته و نوشته شده كه دست آن براي همه رو شده، اما همچنان ميبينيم كه اين قبيل فعاليتها وجود دارد. نميتوان مانع كسب و كار مردم شد. اينكه كيفيت يك نشست يا همايش خوب باشد يا بد، امري است در كنترل برگزاركننده آن. اما اينكه آيا دستاندركاران اين نشستها فراتر از حوزه كار خود هم تاثير داشته باشند، در دستان همه ما است. هرچند ما با دسترسي كند به اينترنت، عملا نشان دادهايم زمان آن قدرها هم با ارزش و فرصتسوزي نيز دردآور نيست